شیرآلات

طبق تعریف ویکی پدیا شیر یا ولو جهت کنترل جریان مایعات در لوله کشی کاربرد دارد. اما علامه دهخدا نظر دیگری دارد و می گوید شیر لوله پیچداری که به ته ظرف یا لوله آب اتصال دارد و چون پیچ آنرابپیچانند آب جریان می یابد.

در زمان های قدیم که زندگی شهر نشینی رواج پیدا کرد روی چشمه ها را سقف زدند و در انتهای چشمه مجسمه سر شیری را قرار میدادند و دهان آن را سوراخ میکردند به طوری که آب چشمه از دهان شیر خارج میشد. وجه تسمیه شیر آب هم از همین مجسمه شیر (سلطان جنگل) گرفته شده است. البته در ابتدا اهم قطع و وصل جریان آب نداشت که بعدها به کمک مهندسان این صنعت دسته کم و زیاد کردن جریان آب نیز به آن افزوده شد. البته استفاده از شیرآلات به دوران باستان برمیگردد چرا که در هزار سال قبل از میلاد به بعد استفاده از شیرهایی از جنس طلا و نقره در قصرهای پادشاهان رواج داشت. اما در ایران قدیمی ترین شیر همان شیر سماور است که اثبات کننده رونق صنعت تولید شیر در کشور عزیزمان را دارد.

در حدود سالهای 1342 اولین کارخانجات شیرآلات در ایران (کارخانه صنعتی برنز) که بانی اصلی این کارخانه مرحوم آقای مهندس افراشته بود که در آن زمان واردکننده شیرآلات بوده تأسیس شده است و در سالهای بعد نیز کارخانه­های مدرن دیگری یکی پس از دیگری به بهره­ وری رسیدند از جمله می­توان کارخانه­های تولیدی صنعتی ایران ابزار در 1343 کارخانه شیرآلات ایران والو (شیرآلات بهداشتی شیبه) در سال 1349، ایران برنا در سال 1350 و امین شیر در سال 1356 و شیرآلات … نام برد در حال حاضر نه تنها انواع آبکاری مس ،نیکل ، کروم طلا ، نقره و … بر سطح شیرآلات آنها را در مقابل خوردگی و سایش مقاوم و بهداشتی می­کند.